Op 15 november 1918 trok na een Te Deum in de kerk een stoet door het dorp om het einde van de oorlog te vieren. Ze hield halt voor deze foto op de plaats van de huidige rotonde.

Op de plaats van het huidig café ‘den Bazaar’ woonde tussen 1813 en 1866 Egidius Arnold Vaesen, kaarsenmaker, dorpsonderwijzer (1810-1819), gemeentesecretaris (1822-1830), en onze eerste Belgische burgemeester van 1830 tot 1866.

Hij was een teutenzoon uit Peer en trouwde in Bocholt een eerste maal met de teutendochter Anna Maria Mockers, weduwe van herbergier Henricus Boonen, en een tweede maal met de kinderloze rijke teutenweduwe Marie Crijns. Uit het eerste huwelijk had hij twee kinderen, waarvan er een op jonge leeftijd stierf.

Zijn enige schoonzoon en erfgenaam, onderwijzer Hendrik Moors (1829-1895), woonde er van 1885 tot aan zijn overlijden in 1895. Hij vermaakte bij testament het huis aan ‘de armen van Bocholt’ met de opdracht er een ziekenhuis van te maken voor de zieken en behoeftigen van Bocholt. Dat moest door religieuze ziekenhuiszusters bestuurd worden. Een huisarts was er was toen nog niet in Bocholt.

Wettelijke voorschriften stonden de uitvoering van die testamentaire voorwaarde in de weg, en het gemeentelijk Bureau van Weldadigheid (dat heette daarna in 1925 de COO en in 1965 het OCMW) verhuurde het gebouw aan deken-op-rust kanunnik Christiaan Reyners, die er in 1913 overleed. In de Eerste Wereldoorlog waren er Duitse soldaten ingekwartierd. Die lieten het in zo erbarmelijke toestand achter dat het na de oorlog afgebroken werd. Van de gelegenheid werd gebruik gemaakt om het kruispunt ruimer in te richten en daarvoor moest het nieuwe gebouw een zevental meters achteruit wijken.

De eigendom werd verkocht aan de familie Lodewijckx-Heselmans, die er haar ‘bazaar’ bouwde en de volgende vijftig jaar zou uitbaten. Ze had er een kleermakerij en verkocht er allerhande textiel en huishoudgerief.

De Kaulillerweg in 1932 ter gelegenheid van de Kristoffelbedevaart. Achter de eerste vrachtwagen zie je nog een ‘speul’ van de overdekte Dorperbeek die hier de weg dwarst.

Vanaf 1976 hadden Christ en Paula Savelkoul-Heylen er tot 1994 hun café Rembrandt.

Vanaf 2008 kreeg het café weer de naam van vroeger: ‘den Bazaar’.

In het huis met de vlaggenstok had smid Graadje Brands zijn winkel van huishoudgerief en aan de achterkant zijn smederij. In het volgend huis had zijn zuster Sie haar café. Op de hoek van de Kerkhofstraat lag de winkel van Toën van Pake (Cardinaels), bij alle schoolkinderen welbekend omdat je er schoolgerief maar vooral snoep kon kopen. Vandaag is het restaurant ‘de Marmiet’.

Zicht op de Dorpsstraat vanuit de kerktoren rond 1930. De Brugstraat bestond nog niet, naast het klooster ligt nog het huis Verjans-Roovers. Links vooraan het dak van het huis Mockers, een gevel van de hoeve Van den Steen, en verder het gemeentehuis en het oeroude schooltje. Het oude gebouw vóór de bazaar was in de 18de-19de eeuw de herberg ‘het Wit Kruis’.

Vanuit ‘de bazaar’ had je tot 1950 dit zicht op de plaats van dit fotobord.